درآمدی بر مبانی خداشناسی عدالت جنسیتی بر پایه حکمت متعالیه

مبانی کلان خداشناسی در عرصه عدالت جنسیتی از منظر حکمت متعالیه چیست؟ عدالت استحقاقی در مورد زنان و مردان به سامان نمیرسد، مگر اینکه پیشتر برخی از مبانی نظری لازم کشف شوند. یکی از مهمترین این مبانی، نوع نگرشی است که محقق عدالت جنسیتی به مبدا هستی دارد. این امر موجب شده که فمینیستها نیز تلاشهای الهیاتی فراوانی را صورتبندی کنند. در این میان، حکمت متعالیه نیز -که در عرصه خداشناسی مباحث فراوان و بدیعی عرضه کرده است- میتواند از اینمنظر بازخوانی شود. براساس مبانی حکمت متعالیه، مبدا هستی، کامل مطلق است و برخلاف باورهای فمینیستی هیچ نقص و محدودیتی در آن وجود ندارد. این کامل مطلق، تمام شئون هستی را تدبیر میکند و همین امر موجب میشود که هر مخلوقی و ازجمله زنان، به دلیل تعلق تامی که به او دارند، قدر و منزلتیابد. تشریع و قانونگذاری یکی از شئونی است که در دایره ربوبیت مطلق او وارد است و بدینسان اراده او در تشخیص قوانین مربوط به زنان و مردان مرجعیت دارد. خداوند در حوزه تکوین، خلقت متمایز زن و مرد را حکیمانه رقمزده است و هیچیک از این دو برخلاف برخی برداشتهای فمینیستی، مخلوقی ناقص و محکوم به بینظمی نیستند. در حوزه تشریع، قوانینی که از ناحیه او تعالی صادر میشوند نیز قوانینی حکیمانه هستند و درنهایت در رابطه میان خداوند و مخلوقاتش «حق طاعت » امری مسلم است؛ بنابراین در تنظیم اصول هنجاری عدالت جنسیتی نمیتوان از اوامر و نواهی الهی غفلت کرد.

Keywords:

عدالت جنسیتی , حکمت متعالیه , خداشناسی , فمینیسم , اوصاف کمالیه الهی