برخورد آموزش بومی و مدرن
Publish place: The first international conference of sociology, social sciences and education with the approach of looking to the future
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 106
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SEDCONF01_2128
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1403
Abstract:
آموزش بومی به عنوان یک راهبرد آموزشی موثر برای تداوم و تقویت تاریخ، فرهنگ و زبان گروه های بومی معرفی شده است. در این مقاله به این موضوع اشاره می کنیم که اهداف و شیوه های خاص آموزش بومی، با رویکرد جزئی گرایانه ضروری، همتاهای هژمونیک متضادی را در نظام های آموزشی ملی پیدا می کند که در نهایت هدف مورد نظر آن را کمرنگ و تضعیف می کند. این مقاله با بررسی مسائل درسی و آموزشی، رابطه بین کودکان و طبیعت، ارتباطات بین مدرسه و جامعه، ارتقای برخی زبان ها بر زبان های دیگر و کالایی سازی آموزش، تنش های رایج ناشی از معرفت شناسی های متفاوت بومی و غربی را بررسی می کند. این مقاله نتیجه می گیرد که اگر آموزش بومی می خواهد موفقیت آمیز باشد، باید به طور مداوم خود را دوباره ابداع کند تا اطمینان حاصل شود که اصول فرهنگی اساسی گروه های قومی را که به آنها خدمت می کند ارج می نهد، ماهیت ترکیبی بسیاری از شیوه های بومی را به رسمیت می شناسد، و از یادگیری به عنوان سکوی پرشی استفاده می کند.
Keywords:
Authors
روح الله قربانی
دکترا معارف، دانشگاه فرهنگیان تهران
سروش افروزی
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی تهران
ابوالفضل رشیدی اصل
کارشناسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور همدان