رابطه فراوالدگری و شفقت خود با استرس والدگری مادران دارای کودکان مبتلا به کاستی توجه/ بیش فعالی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه فراوالدگری و شفقت خود با استرس والدگری مادران دارای کودکان مبتلا به کاستی توجه/ بیش فعالی بود. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران دارای کودکان مبتلا به کاستی توجه/ بیش فعالی مقطع ابتدایی شهر همدان بود. از جامعه آماری مزبور ۱۷۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، برای گرداوری داده ها از پرسشنامه های فراوالدگری هاوک و هولدن(۲۰۰۶) ، شفقت خود نف (۲۰۰۳) و استرس والدگری آبیدین(۱۹۹۵) استفاده شد. نتایج نشان داد از بین مولفه های شفقت خود، ابعاد مهربانی با خود، قضاوت نسبت به خود، انزوا و بهشیاری توانایی پیش بینی استرس والدگری را در مادران دارای کودکان مبتلا به کاستی توجه/ بیش فعالی داشتند و از بین مولفه های فراوالدگری، ابعاد ارزیابی و حل مسئله به صورت منفی و معنادار استرس والدگری را در مادران دارای کودکان مبتلا به کاستی توجه/ بیش فعالی پیش بینی کردند.

Keywords:

فراوالدگری , شفقت خود , استرس والدگری.