سنجش و آموزش با واقعیت مجازی برای کودکان دارای نقص توجه و بیش فعالی

هدف پژوهش مروری-مفهومی، به کارگیری واقعیت مجازی در آموزش و سنجش و درمان کودکان با اختلال نقص توجه و بیش فعالی(ADHD) است. به این منظور پژوهش های مرتبط از سال ۲۰۰۰ تا کنون مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد مداخلات مبتنی بر واقعیت مجازی (VR) در بهبود عملکرد شناختی، توجه و حافظه کودکان مبتلا به ADHD در مقایسه با گروه کنترل موثر است. بهبود شناخت کودکان مبتلا به ADHD در تمام سنین و در مدت زمان مداخله مشاهده شد. یکی از مطالعات مفید، استفاده از معلم مجازی (آواتار) در بهبود عملکرد گروه مداخله را نشان داد. به علاوه واقعیت مجازی به عنوان ابزاری برای درمان و توانبخشی شناختی ایمن امکان پذیر است. در نهایت سوال این است که آیا این یافته ها در جهان واقعی هم اثرگذار باقی می ماند؟ یا تنها این بهبود در واقعیت مجازی حاصل شده است.

Keywords:

واقعیت مجازی , نقص توجه و بیش فعالی , مرور مفهومی , سنجش و آموزش