بررسی پدیده شهرگرایی و مدیریت شهری و تعارض ناشی از پیوستن زودهنگام دهستان چیچکلو به محدوده شهر

شهرگرایی یا شهرباوری شیوه تفکر و نگاهیست که بر شهر و محیط شهری و جنبه های مختلف آن نظر دارد. یکی از تاثیرهای شهرگرایی شتابان بر ساختار فضایی و جمعیتی کشور، رشد فزاینده شهرها و تبدیل مراکز روستایی به نقاط متصل یا منفصل شهری است که سبب برهمخوردن تعادل توزیع فضایی جمعیت میشود. با توجه به ناهمخوانی عوامل متعدد مانند اجتماعی، اقتصادی، کالبدی، مدیریتی و... در نقاط شهری و روستایی، پیوستن نقاط روستایی به محدوده شهرها، به ایجاد مشکلهای عدیده منجر خواهد شد. یکی از مهمترین عوامل ایجاد تعارض، نبود رویکرد یکسان مدیریتی در نقاط شهری و روستایی است که بر سایر عوامل نیز تاثیرگذار است؛ بنابراین، در مقاله حاضر با موردکاوی پیوستن روستای چیچکلو به محدوده احمدآبادمستوفی سعی شده است تاثیر نبود رویکرد مدیریتی یکسان در نقاط روستایی و شهری و همچنین جایگاه مدیریت شهری در حل تعارضهای ناشی از پیوستن نقاط روستایی به محدوده شهری بررسی شود. این پژوهش از نوع کاربردی و به روش توصیفی تحلیلی است که با استفاده از مطالعه های اسنادی و میدانی وسیع و تکمیل ۲۳۵ پرسشنامه از سوی خانوارهای ساکن دراحمدآباد مستوفی و روستای چیچکلو و همچنین اخذ ۱۵ پرسشنامه از مسئولان و کارشناسان سازمانهای ذیربط استان تهران انجام شده است. نتایج نشان میدهدکه برخلاف نبود تفاوت معنادار بین عوامل مدیریتی شهرستان اسلامشهر و روستای چیچکلو، عوامل کالبدی شهر و روستا تفاوت معناداری دارندو ناهمگونی رویکرد مدیریت در نقاط شهری و روستایی، عاملی موثر در ایجاد تعارض است.از سویی دیگر، مدیریت شهری در حل این تعارضها قبل از پیوستن نقشی اساسی دارد.

Keywords:

شهرگرایی , مدیریت شهری , روش SPSS , نقاط منفصل شهری و روستایی