پیشگیری از جرم و کاهش جمعیت کیفری

پیشگیری از وقوع جرم به عنوان جدیدترین رویکرد جرم شناختی و موثرترین راه مبارزه با جرم امروزه جایگاه بس ارزشمندی در سیاست جنایی کشورها به خود اختصاص داده است. این جایگاه بلند در اثر ناکامی آموزه های کیفری و حتی دیدگاه های جرم شناختی علت شناسی و سایر تئوریهای جرم شناختی و شناخت ماهیت بزهکاری و عوامل موثر بر آن و در نتیجه کنترل بزهکاری بوده است. اندیشه پیشگیری از جرم نه تنها در دیدگاههای کلاسیک و نئوکلاسیک حقوق کیفری بلکه در نظامهای سنتی حقوق کیفری نیز مطرح بوده است. ترس از رنج و عذاب ناشی از کیفر نه تنها برای مرتکب جرم بلکه برای دیگران نیز که اندیشه های مجرمانه در سر می پرورانند یک عامل بازدارنده محسوب میشده است و به همین دلیل بوده است که همواره شدت مجازات با اهمیت جرم و خطراتی که به دنبال داشته است هماهنگ می گردیده است.