بررسی رابطه سبک های هویت و کمال گرایی با امید به زندگی در کارکنان شاغل در مرکز بهداشت شهر قوچان

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه میان سبک های هویت و کمال گرایی با امید به زندگی در کارکنان شاغل در مرکز بهداشت شهر قوچان است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان شاغل در مرکز بهداشت شهر قوچان در بهار ۱۴۰۲ بود که با توجه به جامعه آماری تعداد افراد ۴۵۶ نفر و براساس جدول مورگان نمونه تصادفی انتخاب شدند و ۲۰۹ نفر به عنوان نمونه پژوهش ما را تشکیل دادند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش شامل: پرسشنامه پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر (۱۹۹۱)، پرسشنامه سبک هویت (ISI) برزونسکی (۱۹۸۹، ۱۹۹۲) و پرسشنامه کمال گرایی هیل و همکارانش (۲۰۰۴) است. به منظور تحلیل داده های این پژوهش از روش های فراوانی، انحراف معیار، میانگین و همبستگی و رگرسیون استفاده شد. داده های آماری را با کمک روش های آماری و نرم افزار SPSS-۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از آن است که سبک های هویت و کمال گرایی می تواند امید به زندگی را در کارکنان شاغل در مرکز بهداشت شهر قوچان به صورت معناداری پیش بینی کند. نتایج نشان می دهد که سبک های هویت با کمترین میزان تاثیر با بتای (۲۴/۰ (BETA= و کمال گرایی با بیشترین میزان تاثیر با بتای (۴۹/۰ BETA=) متغیر امید به زندگی را پیش بینی می کنند. پس می توان نتیجه گرفت که سبک های هویت و کمالگرایی می توانند، امید به زندگی را به طور معناداری پیش بینی کنند. بنابراین می توان از طریق بهبود سبک های هویت و کمال گرایی، امید به زندگی را در کارکنان شاغل در مرکز بهداشت شهر قوچان افزایش داد.

Keywords:

سبک های هویت , کمال گرایی , امید به زندگی.