اثر نانو ذرات طلای سنتز شده توسط میکرو جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس بر شاخص های استرس اکسیداتیو در موش های سفید بزرگ آزمایشگاهی تغذیه شده با غذای پرچرب
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 142
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_DMED-32-1_001
تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1403
Abstract:
مقدمه و هدف: با توجه به اهمیت نانو ذرات طلا و میکروجلبک اسپیرولینا در داروسازی، بررسی تاثیر آن ها در حیطه های مختلف زیست پزشکی بسیار ضروری می نماید. این تحقیق با هدف بررسی اثر نانو ذرات طلای سنتز شده توسط میکرو جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس بر شاخص های استرس اکسیداتیو در موش های سفید بزرگ آزمایشگاهی تغذیه شده با غذای پرچرب، صورت گرفته است.مواد و روش ها: به وسیله عصاره آبی اسپیرولینا پلاتنسیس، بیوسنتز نانو ذرات طلا صورت پذیرفت. در ادامه آزمایش، ۳۰ موش های سفید بزرگ آزمایشگاهی به پنج گروه تقسیم گردید که شامل گروه کنترل که با غذای پلت استاندارد تغذیه شدند، گروه مدل که با رژیم غذایی پرچرب و بدون هیچ گونه درمانی تغذیه شدند و سه گروه آزمایشی دیگر که همراه با رژیم غذایی پرچرب از نانو ذرات بیوسنتز شده در دو دوز بالا و پایین و گروهی که فقط با میکرو جلبک اسپیرولینا تغذیه شدند.نتایج: طبق نتایج، در طول موج ۵۴۰ نانومتر و در دمای ۴۰ درجه سانتی گراد، سنتز بهینه به ثبت رسید و شکل نانو ذرات کروی بوده است. این مطالعه افزایش قابل توجهی را در میزان SOD، GPx، و CAT در گروه های HFD+The Au-Sp (دوز بالا) و HFD+Spirulina در مقایسه با گروه مدل نشان داد. میزان مالون دی آلدهید در هر دو گروه HFD+The Au-Sp (دوز بالا) و HFD+Spirulina در مقایسه با گروه مدل به طور قابل توجهی کاهش یافت.نتیجه گیری: نتایج بیانگر این است که عصاره اسپیرولینا پلاتنسیس، منبع زیستی مناسبی برای سنتز نانو ذرات طلا است و این محصول را برای مصارف پزشکی در موقعیت ایده آل قرار می دهد.
Keywords:
Authors
حامد عبداله اصلیان
گروه زیست دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
محمدرضا طاهری زاده
گروه زیست دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
محمد رفیعی نیا
گروه بیومتریال، نانوتکنولوژی و مهندسی بافت، دانشکده فناوری های نوین علوم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
پرهام رئیسی
گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
الهام بیدرام
گروه بیومتریال، نانوتکنولوژی و مهندسی بافت، دانشکده فناوری های نوین علوم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :