بررسی لزوم بهره گیری از ساز و کار مشارکت عمومی خصوصی در اجرا و توسعه طرحهای برق آبی در ایران

طرحهای مربوط به احداث سد و نیروگاههای برق آبی، به عنوان یکی از مهمترین نیروگاههای تولید انرژی، نقش بسیار مهمی در پایداری شبکه برق سراسری هر کشور ایفا مینمایند. بنابراین، طراحی، اجرا و بهره برداری از این طرحها همواره در دستور کار کشورها، مخصوصا کشورهای در حال توسعه قرار دارد. یکی از موارد مهم در راهبری طرحهای برق آبی، انتخاب مکانیسم مناسب جهت تامین منابع مالی است که در این مقاله، روش مشارکت عمومی- خصوصی به دلیل بهره مندی از مزایای بسیار، مورد بررسی قرار گرفته است. در کشور ایران به علل مختلفی همچون عدم ثبات و پویایی اقتصادی، نرخ تورم بالا، تحریمهای اقتصادی و همچنین مدیریت و سازماندهی نامناسب، تا کنون طرحهای محدودی با این روش اجرا شده اند. در مقاله حاضر، آمار و اطلاعات طرحهای برق آبی موجود که با روش مشارکت عمومی- خصوصی اجرا و به بهره برداری رسیده اند به همراه پیش بینی این روند در سالهای آتی بررسی شده اند. به علاوه، مطالعه موردی مدل مالی نیروگاه برق آبی گلپایگان  و امکان پذیری ورود بخش خصوصی برای اجرای آن نیز در این مقاله آورده شده که نشان میدهد با سیاستها و شرایط موجود در کشور ، روش مشارکت عمومی- خصوصی و استفاده از پتانسیل بخش خصوصی امکانپذیر نخواهد بود.

Keywords:

Hydroelectric Power Plants , Renewable Energy , Financial Resources Supply , Public-Private Partnership (PPP) , Golpayegan Dam , نیروگاههای برق آبی , انرژی تجدید پذیر , تامین منابع مالی , روش مشارکت عمومی- خصوصی , سد گلپایگان