بررسی تاثیر استفاده از آموزش الکترونیکی در بهبود و توسعه یادگیری ترکیبی در مدارس

تغییرات گسترده در عصر اخیر باعث تفاوت در هر حوزه ای شده است و آموزش نیز در این فرایند دچار تغییراتی شده است و الگوی آموزش به سمت رویکرد آموزش الکترونیک و مجازی رفته است. در دوره آموزش الکترونیک الگوی تدریس نگاه آموزشی قبلی نیست و رویکرد فعال آموزشی و ابزار محور متناسب با شرایط و نیاز فراگیر جایگزین دوره قبلی شده است و عامل تدریس از معلم به ترکیب آموزش دهنده و فراگیر تغییر کرده است، ابزار تدریس به رویکرد فناوری محور و استفاده از وسایل آموزشی متنوع چون واقعیت افزوده در این مسیر تغییریافته است و بین دانش آموز و معلم روابط نزدیکی برقرار گردیده است و پیامد آموزش منتهی به ورد به بازار کار و یادگیری تخصصی معطوف شده است. این پژوهش به روش مروری – تحلیلی و با هدف بررسی تاثیر استفاده از آموزش الکترونیکی در بهبود و توسعه یادگیری ترکیبی در مدارس صورت پذیرفته است. از مواردی که در این مقاله بررسی شده به بررسی استانداردهای آموزش و فراگیری الکترونیکی، نقش معلم در محیط های یادگیری الکترونیکی، مهارت های موردنیاز یادگیرنده الکترونیکی ، ارزشیابی کیفیت دوره های یادگیری الکترونیکی، جایگاه مهارت های یادگیرنده الکترونیکی در برنامه درسی دانشگاه های مجازی، پرداخته شده است. با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که آموزش الکترونیکی اگر در راستای اهداف آموزشی و منطبق با اهداف برنامه ریزی درسی باشد می تواند نقش مثبتی در یادگیری ترکیبی در مدارس ایفا نماید.

Keywords:

یادگیری ترکیبی , یادگیری الکترونیکی , آموزش , نظام آموزشی , ارتقا آموزش.