مطالعه تطبیقی ارزشیابی کیفی توصیفی ایران با کشور سوئد

بهبود کیفیت آموزش بی تردید از فعالیت در جهت گسترش ،کمی پیچیده تر است زیرا عوامل موثر بر بهبود کیفیت متنوع و زیادهستند. تغییر و پیشرفت در هر جامعه ای مستلزم ایجاد تغییر وسیع و جامع نظام آموزشی آن جامعه است. ارزشیابی به عنوانحلقه تاثیرگذار در فرایند فعلی برنامه ریزی درسی، نه عملکرد دیگر مولفه ها را در نظام آموزش و پرورش نشان می دهد و نهآگاهی کاملی از ابعاد مختلف رشد در زمینه های جسمانی عاطفی عقلانی و اجتماعی ارائه می دهد. در ارزشیابی توصیفی در ایران،معلم به دنبال اطلاعاتی است که براساس آن بتواند درباره بهبود فرایند یاددهی یادگیری دانش آموزان در کلاس تصمیم هایمناسب بگیرد این نوع ارزشیابی برای تشخیص ضعفها قوتها و مشکلات فرایند یادگیری و اصلاح و بهبود آن به کار می رود. در۱دوره ابتدایی در کشور سوئد، در این مقطع ۶ ساله، درست مانند کشور خودمان هیچ نمرهای به دانش آموز داده نمیشود و والدینبهصورت توصیفی و گزارش مدرسه، عملکرد فرزند خود را میسنجند. همچنین در این دوران والدین نیز در بخشی از امور آموزشی حضور دارند و برای پیشرفت فرزندشان، قدمهایی برمیدارند. در این دوران، دانش آموزان با درسهایی نظیر ریاضی، خواندن و نوشتن زبان سوئدی، علوم طبیعی و اجتماعی و… آشنا میشوند.

Keywords:

ارزشیابی , کیفی توصیفی , سوئد , ایران