اقتباس موسیقی ده سال اخیر ایران از اشعار مولانا

انسان موجودی متعالی است که خدای رحمان او را به موجب داشتن روح، اشرف دیگر مخلوقات خوانده است و همان گونه که در هنگامبیماری جسم در پی مداوای آن به دنبال طبیب است . هنگامی که روح او نیز بیمار می گردد در پی طبیبی حاذق است که فراتر از طبیبجسم باشد و آن طبیب همیشه موثر را ورقه خوشبویی که با خط نستعلیق بر آن چند خطی از دل نوشته ی شاعری بی نوا در کنج اتاقی وسازی که با آن بنوازد و آن چط خط دل نوشته را با صدای خسته بخواند می یابد ؛ آری ادبیات و موسیقی در سراسر تاریخ به هم مرتبط ومکمل یکدیگر بوده آند و در کنار هم طبیب روح های بسیاری بوده اند، حال اگر این طبیب با شاعری بزرگ چون مولانا همراه باشد دیگرتوصیف آن بر زبان مقدر نباشد ؛ هدف از مورد بررسی قرار دادن این موضوع این است که ما نیز در ادبیات نقشی حتی اگر کوچک باشدداشته باشیم و ادای حقی به اسطوره های ادبیات خود بکنیم » در این مقاله نخست ارتباط همیشگی ادبیات و موسیقی را مورد بررسی قرارمی دهیم آن گاه موسیقی ده سال اخیر ایران را بررسی می کنیم و کمی نیز از ارتباط مولانا و اشعارش با موسیقی سخن به عمل میآوریم ؛ در پایان نیز از اشعار مولانا و خوانندگانی که از اشعار او در آثار خود استفاده کرده اند می خوانیم.

Keywords:

مولانا , ادبیات , موسیقی , موسیقی ده سال اخیر