بررسی تاثیر پوسته متحرک هوشمند بر میزان روشنایی و خیرگی در محیط های اداری بر اساس محل استقرار کاربر

امروزه نماها تا حد بسیار زیادی در هر دو جنبه بهینه سازی انرژی و تامین آسایش استفاده کنندگان نقش تعیین کننده ای دارند. نفوذ نور خورشید از گشودگی های بدنه نما علاوه بر تامین روشنایی فضاها در سلامت محیط برای افراد داخل ساختمان نیز نقش اساسی دارد. استفاده از نماهای متحرک هوشمند، به واسطه جابجایی هدفمند ، امکان بهره وری بیشتر از نور روز را برای ساکنین فراهم می کند. تحقیق حاضر به دنبال ارائه روشی جهت ایجاد پوسته هوشمند با هدف افزایش میزان دریافت روشنایی طبیعی و کاهش خیرگی حاصل از آن در فضاهای اداری در شهر تبریز است. ابعاد پوسته متحرک مورد مطالعه بر اساس فاصله ساکنین از سطح نورگیر پنجره متغیر است، در این رابطه نوع چیدمان اداری و جهت قرار گیری کاربران از مهمترین مواردی است که با تغییر مکان نتایج مختلفی حاصل می گردد. برای این منظور، ۱۴ روز از سال با فاصله ۱۵ روز و برای ۱۰ ساعت، با چیدمان های مختلف در سه تیپ T، U و II فضای اداری شبیه سازی شده است. تحلیل و شبیه سازی با موتور شبیه سازی ریدینس و نرم افزارهای رابط هانی بی و لیدی باگ صورت گرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد که روش ارائه شده برای ایجاد پوسته هوشمند سبب بهره گیری بیشتر از نور روز نسبت به روش های سنتی همچون پرده شده است و برای بحث خیرگی در پلان های T و U ، ۱۰۰% و در پلانll ، ۳۵% بهبود حاصل شده است.

Keywords:

خیرگی , نور روز , نمای هوشمند , ساختمان اداری , بهینه سازی