زمینه ها و پیامدهای زباله گردی: مطالعه درباره زباله گردی کودکان در محیط جغرافیایی شهر تهران و حومه

کودکان در شهر تهران به اشکال مختلفی از کارها ازجمله زباله گردی به مثابه یکی از بدترین شکل کار کودکان مشغول اند. زباله گردی کودکان در حالی در شهر تهران رایج است که این کار آسیب های زیادی را برای کودکان به همراه دارد و برخلاف بسیاری از قوانین و آیین نامه های مصوب کشوری و شهری است. هدف این پژوهش مطالعه زمینه های و پیامدهای زباله گردی کودکان در شهر تهران و ارائه نظریه ای در این زمینه است. بر این مبنا از روش نظریه زمینه ای استفاده شده و برای گردآوری داده ها از فنون مصاحبه و مشاهده برمبنای روش نمونه گیری هدفمند و نظری استفاده شده است. همچنین از به منظور ساخت نظریه اسناد و منابع این حوزه نیز مرور شده است. جامعه مطالعه پژوهش کودکان زباله گرد و سایر زباله گردها هستند. به منظور تحلیل یافته ها از روش کدگذاری سه مرحله ای بر مبنای الگوی اشتراوس و کربین استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد سه زمینه اقتصادی همچون فقر و اقتصاد زباله؛ اجتماعی-فرهنگی در قالب زمینه های خانوادگی و شبکه های اجتماعی و زمینه سیاستی همچون قوانین و شیوه های مدیریت زباله منجر به زباله گردی کودکان شده است. زباله گردها کار در قالب شبکه های اجتماعی همچون شبکه های خانوادگی شان انجام می دهند. مناسبات کاری آن ها استثمارگونه است و شرایط کار و زندگی شان زمینه های آسیب پذیری آنان را فراهم و در اجتماعی شدن موثر آنان اختلال به وجود آورده است. حذف زباله گردی کودکان در تهران مستلزم مجموعه از مداخلات سیاستی در کشور افغانستان و مدیریت جمع آوری زباله ها در شهر تهران است که همین منظور پیشنهادهایی ارائه شده است.

Keywords:

بدترین شکل کار کودکان , زباله گردی , کودک , نظریه زمینه ای