ارزیابی فقهی جواز اخذ اجرت در حج نیابتی مستطیع

یکی از مسلمات احکام فقهی حج، جواز نیابت و اخذ اجرت بر آن است. اما صحیح و مجزی بودن آن و مستحق اجرت بودن نائب در صورتی که خود مکلف به حجهالاسلام باشد، نزد فقها اختلافی است. برخی از فقها متفرع بر عدم صحت حج مذکور، عدم جواز اخذ اجرت را نتیجه گرفته اند. برخی دیگر با صحیح دانستن حج مذکور، فتوا به عدم جواز اخذ اجرت داده اند؛ بنابراین به دلیل مبتلابه بودن این مسئله ارائه پژوهشی مستقل برای بررسی اقوال مذکور ضروری است.بر پایه یافته های این پژوهش، که به روش توصیفی- تحلیلی و به شیوه کتابخانه ای به نگارش درآمده، ادله قائلین به فساد حج مذکور، مخدوش است. مکلفی که بدون عذر حجی که بر ذمه اش بوده را ترک کند، به لحاظ حکم تکلیفی مرتکب حرام شده است، اما به لحاظ حکم وضعی حجی که برای منوب عنه انجام داده صحیح و مجزی است. پس از اثبات صحت و اجزاء حج مذکور، دلیلی بر عدم جواز اخذ اجرت وجود ندارد.

Keywords:

حج نیابتی , استطاعت , اخذ اجرت بر واجبات , قدرت شرعی , فقه الحج