مقایسه دو روش راستای کینماتیک و مکانیک در تعویض مفصل زانو

پیش‎زمینه: عمل تعویض مفصل زانو براساس راستای مکانیکی استوار است. در روش راستای کینماتیک، به اندازه ضخامت استخوان و غضروف فرسایش یافته و نیز ضخامت استخوان و غضروف و تیغ اره برداشته شده از دیستال و پشت کوندیل‎های فمور، فلز کمپوننت و سیمان فمور جایگزین می‎شود. در این مطالعه، نتایج دو روش در «تعویض مفصل زانو» مقایسه شدند. مواد و روش‎ها: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی، بر روی ۹۰بیمار (۲ گروه ۴۵ نفری)، دو روش راستای مکانیک و کینماتیک برای تعویض مفصل زانو بکار گرفته شد. یک سال بعد از عمل، بیماران دو گروه از نظر تعداد روزهای بستری، نمره «لی‎شلم»، میزان رضایت‎مندی و زمان کنار گذاشتن واکر مقایسه شدند. یافته‎ها: ۷۳ بیمار در زمان پیگیری مراجعه نمودند (۳۷ بیمار گروه کینماتیک و ۳۶ بیمار گروه مکانیک). بین میانگین هموگلوبین قبل از عمل در دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت؛ ولی میانگین هموگلوبین بعد از عمل بین دو گروه معنی دار بود (۰/۰۰۱=p < /em>). بین میانگین رضایت‎مندی از عمل جراحی در دو گروه تفاوت معنی دار وجود نداشت در حالی که تفاوت میانگین نمرات معیار امتیازدهی «لی شلم» در دو گروه معنی دار بود (۰/۰۰۱=p < /em>). نتیجه گیری: در مجموع نتایج نشان داد که در تعویض مفصل با روش کینماتیک، درد بیمار کمتر، برگشت به فعالیت روزمره زودتر، خونریزی عمل جراحی کمتر و رضایت‎مندی بیمار بیشتر است.

Keywords:

تعویض مفصل , زانو , کینماتیک , مکانیک