مقایسه سونوگرافی با سی تی اسکن در ارزیابی موقعیت سر فمور در استابولوم به دنبال جااندازی باز یا بسته در دیسپلازی تکاملی مفصل ران
Publish place: The Iranian Journal of Orthopedic Surgery، Vol: 10، Issue: 4
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 88
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOS-10-4_001
تاریخ نمایه سازی: 2 خرداد 1403
Abstract:
پیش زمینه: دررفتگی تکاملی مفصل ران بیماری شایعی است و عدم درمان به موقع آن عوارض زیادی دارد. جااندازی مناسب و حفظ آن از نظر موفقیت درمان و پیش آگهی اهمیت فراوانی دارد. روش های زیادی برای بررسی وضعیت مفصل ران بعد از جااندازی در داخل گچ اسپایکا وجود دارد ولی محدودیت های هر یک باعث شده سونوگرافی جایگاه ویژه ای بیابد. هدف از این مطالعه بررسی ارزش تشخیصی سونوگرافی ترانس اینگوینال و ترانس گلوتئال در مقایسه با سی تی اسکن در ارزیابی موقعیت سرفمور در استابولوم درگچ اسپایکا بود. مواد و روش: در یک مطالعه مقطعی ۳۷مفصل ران از ۲۳ بیمار ۹ تا ۳۶ ماهه که طی یک سال در یک مرکز درمانی تهران به علت دررفتگی تکاملی مفصل ران تحت جااندازی بسته یا باز به همراه گچ اسپایکا قرار گرفته بودند، بررسی شدند. لبه جلویی گچ روی ناحیه اینگوینال باز شد و سونوگرافی ترانس اینگوینال و ترانس گلوتئال انجام گردید. سپس وضعیت سرفمور نسبت به استابولوم سنجیده و با سی تی اسکن به عنوان استاندارد طلایی مقایسه شد. داده های به دست آمده با آزمون های آماری تحلیل شدند. یافته ها: بین نتایج سونوگرافی با سی تی اسکن در ۹۱% موارد توافق وجود داشت (۰۰۱/۰). همچنین حساسیت ۸۷%، ویژگی ۱۰۰%، دقت ۹۷%، ارزش اخباری مثبت ۱۰۰% و ارزش اخباری منفی ۹۶% بدست آمد. نتیجه گیری: در درفتگی تکاملی مفصل ران می توان از سونوگرافی برای کنترل وضعیت جااندازی بسته یا باز مفصل ران استفاده نمود.
Keywords:
Authors
Seyed Amir Mahlisha Kazemi Sheshvan
دانشگاه علوم پزشکی تهران
Mohammad-Reza Shakeri
دانشگاه علوم پزشکی تهران
Behnam Panjavi
دانشگاه علوم پزشکی تهران
Mehrzad Mahdizadeh
دانشگاه علوم پزشکی تهران
Houman Alizadeh
دانشگاه علوم پزشکی تهران
Mohammad-Reza Shakeri
دانشگاه علوم پزشکی تهران
Bahador Aalami Harandi
دانشگاه علوم پزشکی تهران