شکستگی گردن فمور با جابه جایی در افراد مسن: مقایسه تعویض اولیه مفصل هیپ با جااندازی و ثابت کردن

۳/۳۸پیش زمینه: درمان شکستگی جابه جا شده گردن فمور در سنین بالا معضل عمده است و نکات مبهمی وجود دارد. هدف این مطالعه مقایسه روش تعویض اولیه مفصل ران با تثبیت داخلی در درمان این شکستگی ها می باشد.مواد و روش ها: در یک مطالعه «کارآزمایی بالینی»، ۸۰ بیمار سنین ۶۰ تا ۷۰ سال که طی ۱۵ ماه به بیمارستان های آموزشی درمانی شهر اصفهان مراجعه کرده بودند، تحت مطالعه قرار گرفتند. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه اول به روش جااندازی و ثابت کردن با پیچ، و گروه دوم با تعویض مفصل ران درمان شدند. شدت درد، کارآیی مفصل ران، کیفیت زندگی و عوارض بیماران در مدت دو سال پس از عمل جراحی، با استفاده از مقیاس دیداری درد، سیستم امتیازبندی «هاریس» و معیار SF۳۶ تعیین و مقایسه گردید.یافته ها: شدت درد و میزان عوارض و نیاز به عمل جراحی مجدد در بیمارانی که به روش تعویض مفصل درمان شدند نسبت به گروه دیگر به طور قابل ملاحظه ای کمتر بود. در گروه اول نمره درد ۴/۵ (از ۱۰)، ۶۸=SF۳۶، امتیاز «هاریس» ۶۱؛ و در گروه دوم نمره درد ۳/۳۸، ۹۲=SF۳۶، امتیاز «هاریس» ۸۶بود. کارآیی مفصل ران و کیفیت زندگی در روش تعویض مفصل نسبت به روش جااندازی و تثبیت بهتر بود. عوارض مختلف جراحی در گروه ۱ در ۱۲بیمار (۴۰%) و در گروه ۲ در ۳ بیمار (۷%) مشاهد شد.نتیجه گیری: درمان شکستگی های جابه جا شده گردن فمور در سنین ۶۰ تا ۷۰ سال با روش تعویض اولیه مفصل هیپ، در دو سال اول با کارآیی بهتر، درد و عوارض کمتری نسبت به تثبیت اولیه با پیچ همراه خواهد بود.

Keywords:

شکستگی گردن فمور , تثبیت داخلی شکستگی , تعویض کامل مفصل ران