درمان جراحی شکستگی های جابجا شده استخوان پاشنه (نتایج کوتاه مدت)

پیش زمینه: شکستگی استخوان پاشنه، شایع ترین شکستگی استخوان های تارس می باشد که با عوارض زیاد و اختلال در عملکرد همراه است. در مورد شیوه درمان این شکستگی اختلاف نظر وجود دارد. هدف از این مطالعه، گزارش نتایج بالینی عمل جراحی استخوان پاشنه بود.مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی گذشته نگر، نتایج بالینی و پرتونگاری ۱۸ مورد شکستگی داخل مفصلی استخوان پاشنه در ۱۷بیمار (۱۳ مرد و ۴ زن) که در طی سال های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۵ با نظارت یک جراح، تحت عمل جراحی جااندازی باز و ثابت کردن داخلی، قرار گرفته بودند، بررسی شدند. میانگین سنی بیماران ۳۱ سال (۵۳-۲۱ سال) و میانگین زمان پیگیری ۱۹ ماه (۴۸-۹ ماه) بود. جمع آوری اطلاعات از طریق  مصاحبه حضوری و انجام پرتونگاری انجام شد. نتایج بالینی براساس مقیاس انجمن ارتوپدی پا و مچ پاآمریکا (AOFAS) بررسی گردید.یافته ها: براساس سیستم تقسیم بندی ساندرز، ۱۳ مورد شکستگی نوع II و ۵ مورد نوع III بودند. میانگین زاویه بوهلر قبل از عمل ۷ درجه و پس از عمل ۲۱/۸ درجه بود. میانگین نمره مقیاس AOFAS بیماران با شکستگی نوع II برابر ۹۳/۳ و برای نوع III معادلI۷۸ و در مجموع ۸۹/۰۵ بود. علایم استئوآرتریت مفصل ساب تالار در ۴ بیمار مشاهده گردید.نتیجه گیری: چنانچه سطح مفصل پشتی استخوان پاشنه به شکل صحیح بازسازی گردد، عمل جراحی استخوان پاشنه، به خصوص در شگستگی نوع II، نتایج خوبی از نظر بالینی خواهد داشت.

Keywords:

استخوان پاشنه , شکستگی داخل مفصلی , ثابت کردن شکستگی داخلی