جرم شناسی جرایم ورزشی

جامعه به طور کلی، به دو صورت پیشگیری و سر کوبی از خود در برابر بزهکاری واکنش نشان می دهد. پیشگیری غیر کیفری در صدد آن است که با شناسایی و سپس حذف و خنثی سازی عوامل و موقعیت های بزه دیده زا از ورود افراد به وادی بزه دیدگی جلوگیری کند. در حالیکه پیشگیری کیفری بر ایجاد بینش حمایتی در بخش های مختلف نظام عدالت کیفری جهت پیشگیری از تکرار این پدیده ها تاکید دارد. پژوهش حاضر با روش توصیفی و تحلیلی و با هدف جرم شناسی جرایم ورزشی نگارش شده است. نتایج نشان می دهند که از دیدگاه قانون اساسی و قانون مجازات اسلامی ورزش و تربیت بدنی دو واژه مترادف هستند و به مجموعه فعالیت های بدنی اطلاق می شود که با اصول آن منطبق و در راستای تحقق اهداف نظام کاربری داشته باشد. در تایید این تفسیر می توان به عنوان سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی موضوع ماده ۱ قانون سازمان تربیت بدنی ایران مصوب خرداد ۱۳۵۰ توجه نمود که اصلی ترین آن در ماده ۴ همین قانون ذکر شده است. نتایج حاصل از بررسی نشان می دهد، لازمه رفع خلاء و کاستی ها، داشتن یک سیاست جنایی افتراقی منسجم در نظام جمهوری اسلامی ایران به منظور حمایت از اشخاص و تدوین و تنظیم قانونی جامع که یکپارچه بوده و تمام اشکال حمایت اعم از کیفری و پیشگیرانه است، را در برگیرد، است.

Keywords:

جرایم ورزشی , خشونت , جرم شناختی , بزه دیدگی ورزشی