بررسی اثربخشی روشهای مثبت و منفی اصلاح رفتار بر کاهش خشم کودکان

بروز خشم و قلدری یکی از مشکلات رایج در محیطهای اجتماعی از جمله مدارس و پیش دبستانیها است. هدف از انجامپژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی روشهای تغییر و اصلاح رفتار بر کاهش خشم در بین کودکان است. روش پژوهشآزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام کودکان ۷ تا ۱۰ سالهمدارس ابتدایی پسرانه شهر سمنان میباشد . تعداد ۴۵ کودک به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایشی ویک گروه کنترل )هر گروه شامل ۱۵ نفر( جایگزین شدند. گروه آزمایش اول و دوم ۱۴ جلسه ۴۵ دقیقه ای تحت روش تغییرو اصلاح رفتار مثبت و منفی و گروه کنترل آموزشی را در این دو زمینه دریافت نکردند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه خشم کودکان استفاده گردید. تجزیه تحلیل نتایج توسط نرم افزارSPSS و با آزمون تحلیل کوواریانس انجام شد. نتایجپژوهش حاضر نشان داد بین روشهای تغییر و اصلاح رفتار مثبت و منفی در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری وجوددارد. نتایج آزمون تعقیبی نشان داد روش تغییر و اصلاح رفتار مثبت در مقایسه روش تغییر و اصلاح رفتار منفی، روشموثرتری در کاهش خشم کودکان بوده است.

Keywords:

خشم , قلدری , کودکان , تغییر رفتار , اصلاح رفتار.