اثربخشی بازی درمانی بر انعطاف پذیری شناختی کودکان دارای اختلال بیش فعالی

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی بازی درمانی بر انعطاف پذیری شناختی کودکان دارای اختلال بیش فعالی انجام گرفت . پژوهش حاضر نیمه -آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه ی آماری دانش آموزان مقطع ابتدایی (۷ تا ۱۲ سال) مبتلا به اختلال نقص توجه در مدارس شهر ارومیه می باشند که از بین آنان ۳۰ نفر (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) بصورت هدفمند انتخاب شدند. قابل ذکر اینکه این دانش آموزان بر اساس تشخیص متخصص روانشناسی دارای اختلال بیش فعالی بوده و پرونده مراقبت روانشناختی در مرکز مشاوره آموزش و پرورش داشتند. در این پژوهش تعداد ۳۰ نفر از دانش آموزان مبتلا اختلال نقص توجه با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و گواه گمارده شدند (در هر گروه ۱۵ نفر). در این بین در گروه آزمایش ۴ نفر و در گروه گواه نیز ۱ نفر ریزش داشتند. گروه آزمایش مداخله بازی درمانی مشتمل بر ۱۱ جلسه درمانی (هر جلسه ۴۵ دقیقه ای) هر هفته ۲ جلسه دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس انعطافپذیری روانشناختی هیز و همکاران (۲۰۰۴) بود. دادههای حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته ها: نتایج نشان داد که بازی درمانی بر انعطافپذیری روانشناختی دانش آموزان بیش فعال تاثیر معنادار دارد .(p<۰/۰۰۱) بدین صورت که این آموزش توانسته منجر به بهبود انعطافپذیری روانشناختی دانش آموزان بیش فعال شود.

Keywords:

بازی درمانی , بیش فعال , دانش آموزان.