بررسی اثربخشی آموزش واقعیت درمانی بر حساسیت اضطرابی و تحمل پریشانی افراد بهبود یافته از بیماری کرونا

وجود اضطراب بیماری در جامعه و بخصوص در خانواده هایی که در معرض بیماری هستند (به دلیل همزیستی با فردی بیمار و یا فردی که تماس بیشتری با بیماران کووید ۱۹ دارد)، لزوم استفاده از یک مداخله درمانی را نشان می دهد؛ لذا هدف تحقیق حاضر اثربخشی آموزش واقعیت درمانی بر حساسیت اضطرابی و تحمل پریشانی افراد بهبود یافته از بیماری کرونا مراکز توانبخشی شهرکرد می باشد. این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی بود که بر روی افراد بهبود یافته از بیماری کرونا شهر شهرکرد بود. جامعه آماری تحقیق حاضر افراد بهبود یافته از بیماری کرونا شهر شهرکرد بود. تعداد ۳۰ نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی گمارده شدند. هر دو گروه پرسشنامه های تحمل پریشانی و حساسیت اضطرابی را به عنوان پیش آزمون تکمیل نمودند و پس از آموزش ۸ جلسه ای پروتکل واقعیت درمانی به گروه آزمایش ،دو گروه مجددا به پرسشنامه های فوق به عنوان پس آزمون پاسخ دادند و داده ها با آزمونهای آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آموزش واقعیت درمانی بر تحمل پریشانی و حساسیت اضطرابی افراد بهبود یافته از بیماری کرونا اثر دارد (۰۱/۰.(p< مداخله واقعیت درمانی و آموزش مفاهیم کلیدی آن (کنترل بیرونی ، نیازهای اساسی ، رفتار کلی ، دنیایمطلوب، رفتارهای مخرب رابطه ، دنیای کیفی ، مسئولیت پذیری)، می تواند کاهش حساسیت اضطرابی و افزایش تحمل پریشانی در افراد بهبود یافته از بیماری کرونا را به دنبال داشته باشد.

Keywords:

واقعیت درمانی , حساسیت اضطرابی , تحمل پریشانی , افراد بهبود یافته از بیماری کرونا