رابطه هوش عاطفی با تعارض زناشویی در زوجین تحت پوشش بهزیستی شهرستان ایلام

بروز تعارض، موجب پرخاشگری و ستیزه جویی در روابط زناشویی میگردد و آثار مخربی در حیات فرزندان و خانواده ها بهجای میگذارد. لکن هوش عاطفی شامل توانایی درک عواطف و هیجانات، بهمنظور دستیابی و ایجاد هیجاناتی است تا ضمن کمک به تفکر بهتر، به رویارویی موثرتر با مقتضیات زندگی بپردازد. پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه هوش عاطفی با تعارض زناشویی انجام گرفته است. استراتژی این پژوهش، زمینه یابی (پیمایشی) از نوع همبستگی است. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استانداردشده مقیاس تعارض زناشویی ثنایی و مقیاس هوش عاطفی شرینگ است. جامعه آماری کلیه زوجین تحت پوشش بهزیستی شهرستان ایلام میباشد. حجم نمونه مشتمل بر ۷۵ زوج مراجعه کننده به مراکز مشاوره بهزیستی شهرستان ایلام است که با استفاده از نمونهگیری در دسترس انتخاب گردیدهاند. برای بررسی فرضیه پژوهش، از همبستگی پیرسون، استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین هوش عاطفی و تعارض زناشویی آقایان و خانمها به ترتیب با ( ( P≤۰/۰۵ و ( R= -۰/۴۰۶) و ( ( P≤۰/۰۵ و ( R= -۰/۳۶۲) رابطه منفی و معکوس وجود دارد، با توجه به رابطه معنادار، تقویت هوش عاطفی و مولفه های آن میتواند در بهبود روابط زناشویی و شیوه حل تعارض، موثر واقع شود و در کل یافته هاضرورت، آموزش هوش عاطفی به زوجین را متذکر میسازد.

Keywords:

هوش عاطفی , تعارض زناشویی , زوجین