اثربخشی آموزش فرزندپروری مثبت بر عاطفه خودآگاه دردانش آموزان مدرسه تیزهوشان متوسطه اول شهر رشت

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش فرزندپروری مثبت بر عاطفه خودآگاه در دانش آموزان بود. این مطالعه ، پژوهشی آزمایشی از نوع نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری والدین دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول مدرسه تیزهوشان شهرستان رشت در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ به تعداد ۳۸۸ نفر بود. نمونه آماری دو گروه ۲۰ نفری و در مجموع ۴۰ نفر درنظر گرفته شد. جهت گردآوری اطلاعات در این پژوهش از پرسشنامه عاطفه خودآگاه تانگنی ، واگنر و گرامزو (۱۹۸۹) استفاده شد. مداخله آموزش فرزندپروری مثبت که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت بر اساس دستورالعمل اجرایی فرزندپروری مثبت ساندرز (۲۰۰۵) تدوین شده-است . نتایج نشانداد آموزش فرزندپروری مثبت بر، عاطفه خودآگاه در دانش آموزان به میزان ۲۷/۰ (۰۱/۰(p< واحد تاثیر داشته است .

Keywords:

تربیت فرزند , عاطفه خودآگاه , آموزش فرزندپروری مثبت