بررسی رابطه خودکنترلی و عملکرد خانواده با سازگاری اجتماعی دانش آموزان شهرستان رزن

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه خودکنترلی وعملکرد خانواده با سازگاری اجتماعی دانش آموزان شهرستان رزن می باشد. روشتحقیق از نوع توصیفی و در زمره ی تحقیقات همبستگی میباشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطهشهر رزن تشکیل می دهند و از بین جامعه مورد مطالعه، دانش آموزان دختر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. بنابراین تعداد کلدانش آموزان مقطع متوسطه شهر رزن برابر با ۰۰۰۰ دانش آموز است که از این تعداد ۰۰۰۰ دانش آموز دختر هستند. از میاندبیرستان ها، دبیرستان کوثر انتخاب شد که ۰۰۰ دانش آموز دارد. نمونه ها به صورت گروهی چندمرحله ای انتخاب شدند که از بینکلیه مدارس متوسطه، دبیرستان کوثر به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. در این پژوهش از مقیاس اصلاح شده خودکنترلی، پرسشنامهارزیابی عملکرد خانواده، پرسشنامه سازگاری اجتماعی ) AISS ( و پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک با توجه به اهداف پژوهشاستفاده شد. سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که بین خودکنترلی، عملکرد خانوادهو سازگاری اجتماعی دانش آموزان رابطه آماری معناداری وجود دارد. ضرایب رگرسیون برای متغیر پیش بین نشان داد که عملکرد خانواده می تواند واریانس سازگاری اجتماعی را به طور معنی داری تبیین نماید ) ۰۵۰/ P .)≤نتایج این تحقیق نشان داد که دانش آموزان دوره متوسطه از سطح متوسطی از توانایی سازگاری و خودکنترلی برخوردارند و پیشنهادمی شود با اجرای برنامه های آموزش خانواده ها به منظور تقویت و توسعه آنها، این عملکرد را بهبود بخشید. سازگاری اجتماعی توانستعملکرد خانواده را به صورت معناداری پیش بینی کند، بنابراین ب اتوجه به اینکه سازگاری اجتماعی با استفاده از خودکنترلی قابلپیش بینی نیست، مناسب است با اجرای برنامه های مختلف، خودکنترلی دانش آموزان را افزایش داد.

Keywords:

خودکنترلی , عملکرد خانواده , سازگاری اجتماعی , دانش آموزان شهرستان رزن