نقش برنامه ریزی استراتژیک در کیفیت بخشی آموزش (مطالعه موردی شهرستان دهلران)

در سالیان اخیر، دلایل متعددی باعث شده تا مدیران به فراست دریابند که برنامه ریزی به شکل سنتی دیگر قادر به حل مشکلات آنها نخواهد بود. از این رو بهرهگیری از برنامه ریزی استراتژیک به عنوان ضرورت در سازمانها و جوامع مطرح شده است . برنامه ریزی استراتژیک در هر سازمان، از جمله سازمانهای آموزشی ، به عوامل بسیاری بستگی دارد برنامه ریزی استراتژیک در آموزش نیز کارکردهای مختلفی دارد.هدف از پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین برنامه ریزی استراتژیک و کیفیت بخشی آموزش در کلیه مراکز آموزشی و مدارس سطح شهرستان دهلران اعم از (ابتدایی ، راهنمایی ، دبیرستان) می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مدیران مدارس سطح شهرستان دهلران تشکیل می دهند و نمونه آماری با استفاده از روش تمام شمار به تعداد ۷۰ نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق دو پرسشنامه استاندارد کیفیت خدمات آموزشی پارماسون و همکاران (۱۹۸۵) و نیز پرسشنامه برنامه ریزی استراتژیک برایسون (۱۹۹۹) بود. کلیه دادهها و اطلاعات آماری به دست آمده از نمونه آماری پس از تلخیص در نرم افزار صفحه گسترده اکسل توسط نرم افزار دیتاسنجی spss نسخه ۲۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. روش تجزیه و تحلیل دادهها نیز تحلیل همبستگی پیرسون بود. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که بین برنامه ریزی استراتژیک و کیفیت آموزشی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

Keywords:

برنامه ریزی استراتژیک , کیفیت آموزشی , مدارس , شهرستان دهلران.