پیش بینی افکار خودکشی بر اساس ترومای کودکی و طرحوارههای ناسازگار اولیه در بیماران مبتلا به افسردگی تهران منطقه ۱۶

افسردگی با علائم بسیاری از جمله افکار مرگ و خودکشی مشخص می شود. هدف پژوهش حاضر پیش بینی افکار خودکشی بر اساس ترومای کودکی و طرحوارههای ناسازگار اولیه در بیماران مبتلا به افسردگی بود. این پژوهش از لحاظ روش از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی بیماران مبتلا به افسردگی مراجعه کننده به کلینیک های روانشناختی مستقر در منطقه ۱۶ شهر تهران در سال ۱۴۰۲ تشکیل دادند. ابتدا با استفاده از روش نمونه گیری غیرتصادفی ئو در دسترس و با استفاده از مقیاس افسردگی بک ، ۱۰۰ نفر از بیماران افسرده مراجعه کننده به ۴ کلینیک مستقر درمنطقه ۱۶ انتخاب شدند. به منظور سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه -های ترومای دوران کودکی (CTQ) پرسشنامه افکار خودکشی بک (BSSI) و پرسشنامه طرحواره یانگ (YSQ-SF) استفاده شد. سپس بررسی و تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه ، با کمک نرم افزار SPSS-۲۵ انجام شد. یافته ها نشان داد که ترومای دوران کودکی و طرحوارههای ناسازگار اولیه بر افکار خودکشی به صورت مثبت معنادار است (۰۵/۰(P< بر اساس نتایج پژوهش حاضر و برای کار بر روی افکار خودکشی باید به نقش طرحوارهها و تجربه های ناگوار دوران کودکی پرداخت .

Keywords:

افسردگی , افکار خودکشی , ترومای دوران کودکی , طرحوارههای ناسازگار اولیه