نقش یادگیری مبتنی بر بازی بر ارتقای مهارت های اجتماعی و عاطفی کودکان

در دنیای امروز، مهارت های اجتماعی و عاطفی نقش بسزایی در زندگی فردی و اجتماعی انسان ها دارند. این مهارت ها از دوران کودکی شکل می گیرند و به تدریج در طول زندگی تقویت می شوند. یادگیری مبتنی بر بازی یکی از روش های موثر برای تقویت این مهارت ها در کودکان است. این نوع یادگیری با استفاده از بازی ها و فعالیت های تعاملی، به کودکان کمک می کند تا مهارت های ارتباطی، همکاری، و مدیریت احساسات خود را بهبود بخشند. تحقیقات نشان داده اند که کودکان با مهارت های اجتماعی و عاطفی قوی تر، در محیط های آموزشی و اجتماعی بهتر عمل می کنند و در آینده نیز در مواجهه با چالش های زندگی موفق تر هستند. بنابراین، پرورش این مهارت ها از طریق روش های نوین آموزشی نظیر یادگیری مبتنی بر بازی، نه تنها به توسعه فردی کودکان کمک می کند بلکه به جامعه نیز در کل نفع می رساند. بازی ها به عنوان ابزارهای آموزشی جذاب و موثر، فرصتی را فراهم می کنند تا کودکان در محیطی غیررسمی و سرگرم کننده، مهارت های حیاتی زندگی را بیاموزند. با توجه به اهمیت روزافزون مهارت های اجتماعی و عاطفی در زندگی روزمره و تاثیرات عمیق آن بر موفقیت فردی و اجتماعی، پرسش اصلی این پژوهش این است که چگونه یادگیری مبتنی بر بازی می تواند به ارتقای این مهارت ها در کودکان کمک کند؟ این مقاله به بررسی نقش یادگیری مبتنی بر بازی در ارتقای مهارت های اجتماعی و عاطفی کودکان می پردازد. هدف اصلی پژوهش، شناسایی تاثیرات مثبت بازی ها و فعالیت های تعاملی بر توسعه مهارت های ارتباطی، همکاری، و مدیریت احساسات کودکان است. نتایج نشان می دهند که یادگیری مبتنی بر بازی می تواند به طور قابل توجهی مهارت های اجتماعی و عاطفی کودکان را بهبود بخشد، و از این رو توصیه می شود که این روش به عنوان بخشی از برنامه های آموزشی و تربیتی در مدارس و مراکز آموزشی به کار گرفته شود.

Keywords:

بازی آموزشی , یادگیری مبتنی بر بازی , دوره ابتدایی , دانش آموزف مهارت , دانش.