بررسی ارتباط اصل توسعه پایداروحقوق بشر درحقوق بین الملل

تقریباً از نیمه دوم قرن بیستم میلادی و اوایل هزاره سوم ، مفهوم توسعه در نظریه پردازی ها ، تصمیم سازی ها و تصمیم گیری همای عرصه اقتصادی و حتی گستره های سیاسی ، فرهنگی ، اجتماعی و زیست محیطی بشکل چشم گیری ایفای نقش نموده اسمت ، توسعه بدون شک آرمان و آرزوی بسیاری از ملل و کشورهای جهان است به گونه ای که اکثریتی از جهان حداقل در مقام معنا آنرا از حقوق مسلم بشری و ازاساسی ترین عوامل نیل بشر به صلح پایوار ، امنیت و یکپارچگی جامعه بین المللی برمی شمرند ، لیکن این مفهوم در طول دهه های گذشته ، هم خود متحول شده و هم زمینه ساز تحولات بنیادین درجامعه بین الملل بوده است ، بطوریکه اهداف و کارکردهای امروزی توسعه بما آنچه در گذشته مورد نظر بوده بسیار متفاوت است . امروزه مفهومی مترقی از توسعه مورد اقبال جامعه جهانی است ، مفهومی که از آن تحت عنوان یاد می شود. چند دهه ای است که در مجامع جهانی از این مفهوم مترقی سخن بمیان آمده است و هم اکنون دست یابی و حفظ » توسعه پایدار « آن از آمال و آرزوهای جامعه بشری بشمار می رود . به لحاظ مفهومی می توان وضعیت توسعه پایدار جهانی را شرایطی تبیین نمود که درآن شرایط توسعه اقتصادی ، اجتماعی و زیست محیطی به گونه ای متوازن در بازه ای از زمان به وقوع پیوسته و در بستر زمان استمرارمی یابد وامتداد آن نیز به نسل های آینده می پیوندد

Keywords:

توسعه , پایداری , توسعه پایدار , حقوق بشر