بررسی تجربه کاربست روش های ارشادی در بحث حجاب: تجربه زیسته کارمندان دانشگاه

هدف این پژوهش بررسی تجربه کاربست روش های ارشادی در بحث حجاب توسط کارمندان دانشگاه است. روش پژوهش در قالب تحقیق کیفی و از نوع پدیدارشناسی توصیفی است و از این رو از بین کارمندان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان با تجربه کاربست روش های ارشادی در بحث حجاب تا نائل شدن به حد اشباع اطلاعات، ۱۲ نفر به شیوه نمونه گیری هدفمند، انتخاب شدند و با آن ها مصاحبه انجام شد. گفتگوها با استفاده از روش کلایزی تجزیه و تحلیل شد. یافته های به دست آمده از این پژوهش نشان داد که روش های ارشادی در بحث حجاب را می توان در ۳ مضمون کلی روش های شناحتی، عاطفی و رفتاری تقسیم بندی کرد. بر اساس این نتایج هنگام به کارگیری روش های ارشادی در امر حجاب باید افکار(شناخت) عواطف و رفتار فرد را مورد توجه قرار داد و بهتر است این سه روش به صورت تلفیقی و در هم تنیده به کار رود. بر این اساس اصلاح بعد شناختی، آگاه سازی، اقناع و تبلیغ موثر و هنرمندانه ، استفاده از رسانه ها و بستر فضای مجازی به شکل مطلوب ، استفاده از مشارکت درون زا و خودجوش از خود دانشجویان، بهسازی و سالم سازی دانشگاه و محیط آموزشی و اصلاح ساختارهای دانشگاه و محیط آموزشی و در نهایت استفاده از روش های تقنینی و اجباری برای معدود افرادی که به صورت عناد ورزانه در هنجار شکنی مصر هستند باید سرلوحه همه اقدامات مقابله ای با این آسیب باشد.

Keywords:

تجربه زیسته , روش های ارشادی , کارمندان , دانشگاه شهید مدنی آذربایجان , پدیدار شناسی