واکاوی اثرگذاری روش تدریس مشارکتی بر انگیزه تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

در دنیای امروز، آموزش و پرورش به عنوان یکی از اساسی ترین عوامل توسعه و پیشرفت جوامع شناخته می شود. روش های تدریس سنتی که بیشتر بر انتقال دانش از معلم به دانش آموزان تمرکز داشتند، به تدریج جای خود را به روش های نوین و تعاملی تر می دهند. یکی از این روش های نوین، تدریس مشارکتی است که در آن دانش آموزان به طور فعال در فرآیند یادگیری شرکت می کنند و با همکلاسی های خود تعامل دارند. این روش نه تنها به یادگیری بهتر و عمیق تر کمک می کند، بلکه می تواند انگیزه تحصیلی دانش آموزان را نیز افزایش دهد. توجه به انگیزه تحصیلی دانش آموزان به عنوان یکی از مهم ترین عوامل پیشرفت تحصیلی، اهمیت بسیاری دارد. انگیزه بالا موجب می شود دانش آموزان با علاقه و اشتیاق بیشتری به یادگیری بپردازند و نتایج بهتری کسب کنند. در این میان، تدریس مشارکتی به عنوان یک روش آموزشی نوین، پتانسیل بالایی در افزایش انگیزه تحصیلی دارد. در روش تدریس مشارکتی، دانش آموزان به عنوان اعضای فعال کلاس شناخته می شوند و از طریق همکاری و تعامل با یکدیگر، مفاهیم را بهتر درک می کنند. این روش با فراهم آوردن محیطی پویا و حمایتی، می تواند نقش موثری در افزایش انگیزه تحصیلی دانش آموزان ایفا کند. با وجود اهمیت بالای انگیزه تحصیلی در موفقیت دانش آموزان، بسیاری از دانش آموزان ابتدایی با کاهش انگیزه مواجه هستند که این امر می تواند به کاهش عملکرد تحصیلی و افت آموزشی منجر شود. یکی از راهکارهای پیشنهادی برای رفع این مشکل، استفاده از روش های تدریس نوین مانند تدریس مشارکتی است. با این حال، نیاز به بررسی و واکاوی دقیق اثرگذاری این روش بر انگیزه تحصیلی دانش آموزان ابتدایی احساس می شود. پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به این سوال است که آیا روش تدریس مشارکتی می تواند انگیزه تحصیلی دانش آموزان ابتدایی را بهبود بخشد و چه عواملی در این زمینه نقش کلیدی دارند. این پژوهش به واکاوی اثرگذاری روش تدریس مشارکتی بر انگیزه تحصیلی دانش آموزان ابتدایی می پردازد. این یافته ها نشان دهنده پتانسیل بالای روش تدریس مشارکتی در افزایش انگیزه تحصیلی دانش آموزان ابتدایی است و می تواند به عنوان راهکاری موثر برای بهبود فرآیند یادگیری در مدارس ابتدایی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

روش تدریس مشارکتی , انگیزه , دانش آموزان ابتدایی , آموزگار , یادگیری.