مبانی و اصول طراحی مراکز اجتماعی: نظریه و عمل

امروزه شیوه تعامل و سبک زندگی افراد جامعه در جهان با تغییرات مختلف اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و .. دچار تحول گشته است. همچنین زندگی شهرنشینی، پیشرفت تکنولوژی و ظهور رسانه های جدید سبب گشته رابطه افراد با یکدیگر و به ویژه خانواده ها کاهش یابد. جامعه ایرانی نیز از این تحولات مستثنی نبوده و شاهد تغییرات در ابعاد مختلف در خود می باشد. پژوهش ها حاکی از آن است این تغییرات سبب افزایش فردگرایی و کاهش ارتباط اعضای خانواده با یکدیگر است. بنابراین توجه به ایجاد محیط هایی که بتواند بستر مناسبی برای تعاملات اجتماعی، رویدادهای تفریحی، برنامه های فرهنگی، فعالیت های مذهبی و رشد اخلاقی مردم باشد تا حدی می تواند از بوجود آمدن اختلالات در جامعه جلوگیری نماید و سبب تسهیل فرآیند یادگیری و آموزش آن ها در ابعاد گوناگون گردد. هدف این مطالعه شناخت مهم ترین مولفه های محیطی موثر بر طراحی مراکز اجتماعی است. در این مطالعه بر پایه روش اسنادی و تحلیل نمونه های موردی، ویژگی ها و نظریات پیرامون طراحی مراکز اجتماعی به اجمال بررسی شده است. سپس با استفاده از نتایج حاصل از این یافته ها، مهم ترین مولفه های موثر بر طراحی این مراکز استخراج گردیده است. در بعد عملی نیز مولفه های استخراج شده از مبانی نظری، در برخی نمونه های موردی ایران و جهان مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می دهند مولفه هایی چون فعالیت ها، دسترسی، اجتماعی پذیری، امنیت و ایمنی بیشترین تکرار را داشته اند. بنابراین لزوم توجه به این موارد در طراحی مراکز اجتماعی بسیار حائز اهمیت است.

Keywords:

مراکز اجتماعی , اصول طراحی , اجتماع پذیری