تحلیل تطبیقی اندیشه صلح طلبانه مولانا با رویکرد ارتباط بدون خشونت مارشال روزنبرگ

صلح همواره طی اعصار مختلف دغدغه بشر بوده است و او را به یافتن راههایی برای دستیابی به آن برانگیخته است. مولانا جلالالدین بلخی (رومی) در قرن هفتم هجری و روزنبرگ روانشناس معاصر غربی به این مهم پرداخته، ضمن تبیین انواع صلح، راههایی برای رسیدن به آن را پیشروی انسان گذاشته اند. در پژوهش حاضر، به شیوه توصیفی - تحلیلی از طریق مطالعات کتابخانه ای، اندیشه های صلح طلبانه مولانا در مثنوی و روزنبرگ در رویکرد ارتباط بدون خشونت مورد تحلیل تطبیقی قرار گرفته است تا نشان داده شود نظام اندیشگانی مولانا و روزنبرگ درباره صلح چیست و چه همسانی ها و تفاوتهایی با یکدیگر دارند. نتایج این پژوهش نشان می دهد هردو رسیدن به صلح را از مسیر رسیدن به صلح درون و بعد صلح بیرون یعنی صلح با کائنات و سایر انسانها می دانند که با تداوم رشد معنوی انسان به صلح کل می انجامد . تفاوتهایی نیز منبعث از نوع نگاه انسانمدارانه روزنبرگ و نگاه الهی مولانا وجود دارد، همچنین اندیشه مولانا از تنوع، دامنه، عمق و بعد عرفانی - مذهبی گسترده تری نسبت به رویکرد روزنبرگ برخوردار است.

Keywords:

مولانا , روزنبرگ , صلح , خشونت