مبانی حقوقی حمایت از اسرای جنگی با تاکید بر کنوانسیون های بشردوستانه بین المللی

انسان موجودی جمع گرا و آمیخته از خواسته ها، علایق و غرائز است که این خواسته ها و برتری جستن از دیگران در بسیاری از موارد منجر به تصادم و تقابل او با طرف دیگری میشود که این جنگ تبعاتی همچون اسیر شدن تعدادی از نیروهای متخاصم به دست طرف دیگری می شود. پیشینه تاریخی و اسرای جنگی حاکی از آن است که گذشته اسیران همراه با ظلم و ستم و آزار و اذیت بوده است. مقرراتی در عرصه بین المللی تدوین شده است . مطابق اصول و قواعد حقوق بشردوستانه، در حوزه آموزش های بین المللی عمومی، مقرراتی در زمینه مخاصمات مسلحانه بین المللی پیش بینی شده است که حقوق اسرای جنگی را مورد تصویب قرار داده و اجرای آن را برای تابعان حقوق بین الملل توصیه و تایید می کند. از جمله مقرراتی که در عرصه بین الملل در این زمینه تدوین شده، کنوانسیون های چهارگانه ۱۹۴۹ ژنو است که از میان آن کنوانسیون سوم ژنو به طور اختصاصی به حقوق اسرای جنگی می پردازد. اجرای کنوانسیون سوم ژنو همراه با پروتکل های الحاقی ۱۹۷۷ می تواند حقوق اسرای جنگی را تضمین کرده و در همه حالات کرامت انسانی اسرا و حیات آنها را مورد احترام قرار بدهد.