نقش بازی در ایجاد نشاط دانش آموزان و تاثیر آن در یادگیری و علاقمندی آنان به حضور در مدرسه

ایجاد موقعیت های یادگیری تعاملی، روشهای مطلوب آموزش و پرورش به شمار می آید. پژوهشگران و دانشمندان در حوزه آموزش و پرورش، ارزشهای والای تعاملی بودن محیط های آموزشی را پیوسته مطرح و بر آن تاکید کرده اند. پژوهش حاضر مطالعه ی مروری است که اطلاعات آن از روش کتابخانه ای از طریق بررسی تعداد بسیار زیادی مقاله، اینترنت، بهره گیری از نظر صاحب نظران و اساتید و کتاب های مرتبط در این زمینه جمع آوری گردیده است. در این پژوهش، ضمن ارائه ی تعریف بازی آموزشی، تاثیر این بازی ها در یادگیری دانش آموزان با نیازهای ویژه(کم توان ذهنی) بررسی شده است. و نتایج تحقیق نشان داد که دانش آموزانی که از بازی های آموزشی و کلاسی استفاده می کنند و با این بازی ها، آموزش می بینند، موفق تر از دانش آموزان بی بهره از این بازی ها هستند. بنابراین بین استفاده و به کارگیری از بازی های آموزشی و کلاسی با میزان یادگیری دانش آموزان در سنین مختلف رابطه معنادار و مثبتی وجود دارد. ایجاد موقعیت های یادگیری تعاملی، روش های مطلوب آموزش و پرورش به شمار می آید. پژوهشگران و دانشمندان در حوزه ی آموزش و پرورش، ارزش های والای «تعاملی بودن محیط های آموزشی» را پیوسته مطرح و بر آن تاکید کرده اند. این محیط ها شامل موقعیت هایی هستند که در آن ها دانش آموزان به جای این که گیرندگان غیرفعال اطلاعات از منابع آموزشی باشند، خود به طور مستقیم در فرایند یادگیری شرکت فعالانه دارند. یکی از موقعیت های تعاملی بین دانش آموز و معلم، «بازی های آموزشی» است که در بطن خود، دارای هدف آموزشی است؛ یعنی انتقال نکته ای خاص، برجسته کردن قابلیت های ویژه با تعمیق مهارت ها،در مقاله ی حاضر، ضمن ارائه ی تعریف بازی آموزشی، تاثیر این بازی ها در یادگیری دانش آموزان با نیاز های ویژه بررسی شده است.

Keywords:

بازی ها , محیط های آموزشی , دانش آموزان با نیازهای ویژه , بازی های آموزشی , دانش اموز کم توان ذهنی