رابطه تاب آوری با رضایت از زندگی و رضایت شغلی در معلمان دانش آموزان با نیاز ویژه

پژوهش حاضر به دنبال تعیین رابطه بین تاب آوری با رضایت از زندگی و رضایت شغلی در معلمان دانش آموزان با نیازهای ویژه شهر تهران بود. جامعه آماری کلیه معلمان شاغل در مدارس استثنایی شهر تهران بودند. حجم نمونه شامل ۱۵۰ نفر که به صورت طبقه ایی تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه های تاب آوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه رضایت از زندگی داینر و رضایت شغلی مینه سوتا پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی وآمار استنباطی(همبستگی پیرسون) استفاده گردید.نتایج پژوهش حاضر نشان داد که، بین تاب آوری با رضایت از زندگی با مقدار ۳۶/۰ رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و همچنین بین تاب اورری با رضایت شغلی با مقدار ۵۴/۰ رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج حاصل بیانگر این مطلب است که سطح تاب آوری بالا در معلمان زمینه مواجه موفقیت آمیز آنان را با موقعیت های چالش بر انگیز فراهم می آورد. رضایت یک نفر از زندگی بر رضایت یا پذیرش احوال زندگی از سوی شخص و یا تحقق خواسته ها و نیازهای آن شخص اشاره دارد، در واقع رضایت از زندگی اساسا ارزیابی فرد از کیفیت زندگی اش است. بنابراین باتوجه به اینکه معلمان دانش آموزان ویژه با چالش های گوناگونی از جمله موقعیت های آموزشی، تربیتی و رفتاری رو به رو هستند، بنابراین وجود تاب آوری در برخورد با این مسائل باعث حفظ رضایت از زندگی و همچنین رضایت شغلی آنها می شود.

Keywords:

تاب آوری , رضایت از زندگی , رضایت شغلی.