اثربخشی شفقت درمانی برکیفیت زندگی و رضایت از زندگی مردان مبتلا به اعتیاد شهر مشهد

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی شفقت درمانی برکیفیت زندگی و رضایت از زندگی مردان مبتلا به اعتیاد شهر مشهد بود. هدف پژوهش کاربردی و از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیشآزمون-پسآزمون و با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه مردان معتاد در حال بهبودی شهر مشهد در سال ۱۴۰۲، که جهت درمان به مراکز ترک اعتیاد شهر مشهد مراجعه کرده اند و در آن مراکز بستری هستند. نمونه آماری شامل ۳۰ معتاد در حال بهبودی بستری در مراکز ترک اعتیاد شهر مشهد بود که با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش(۱۵ نفر) و گروه کنترل(۱۵ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش آموزش های خودشفقت ورزی را در طی دوماه و نیم در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای و هفته ای یک جلسه دریافت نمودند. ابزار گردآوری داده شامل پرسشنامه کیفیت زندگی: سازمان بهداشت جهانی(۱۹۹۶)و پرسشنامه رضایت زندگی داینر و همکاران(۱۹۸۵) بود. روش تجزیه و تحلیل دادهها در بخش آمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد، ...)، پیشفرضهای آماری شامل آزمون کولموگروف-اسمیرونف، آزمون لوین، مفروضه خطی بودن و مفروضه همگنی شیب خط رگرسیون؛ و در آمار استنباطی تحلیل کوواریانس چندمتغیره و جهت تحلیل دادهها از نرمافزار آماری SPSS نسخه ۲۶ استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که شفقت درمانی بر رضایت از زندگی مردان مبتلا به سو مصرف مواد مخدر در سطح معناداری(۰۱/۰>P). اثربخشی داشته است. هم چنین شفقت درمانی توانسته است بر کیفیت زندگی مردان مبتلا به اعتیاد شهر مشهد در سطح معناداری (۰۱/۰>P)اثربخشی نشان دهد. بنابراین نتیجه گیری می شود که آموزش شفقت درمانی می تواند بر رضایت از زندگی و کیفیت از زندگی معتادین اثربخشی داشته باشد. براین اساس به مدیران کلینیک های مددکاری اجتماعی، مراکز مشاوره و نیز روان شناسان پیشنهاد می گردد در درمان خود از رویکرد شفقت به خود بهره بگیرند.

Keywords:

شفقت درمانی , رضایت از زندگی , کیفیت زندگی , مردان مبتلا به اعتیاد , شهر مشهد