پیش بینی اضطراب فراگیر بر اساس طرحواره های ناسازگار دانشجویان زن متاهل

هدف پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب فراگیر بر اساس طرحواره های ناسازگار دانشجویان زن متاهل بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان زن متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیکی است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۱۰۰ نفر در نظر گرفته شد و شیوه نمونه گیری تصادفی ساده بود. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های اضطراب فراگیر اسپیتزر (۲۰۰۶)و پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (۱۹۹۸) استفاده شد. در این مطالعه تجزیه و تحلیل داده ها در دو بخش توصیف داده ها (آمار توصیفی) و آزمون فرضیه های پژوهش در قالب محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون آمار استنباطی) در نرم افزار Spss نسخه ۲۶ انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین طرحواره های ناسازگار اولیه با اضطراب فراگیر زنان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد و طرحواره رهاشدگی بیشترین تاثیر را در افزایش اضطراب فراگیر دارد.

Keywords:

اضطراب فراگیر , طرحواره های ناسازگار