تولید بیوگاز از پسماند گیاهان دارویی و علف های هرز منطقه سیستان

یکی از مهمترین مسایل پیش روی بشر محدودیت منابع و انرژی است حقیقتی که او را به کشف منابعی نو وادار ساخته است. انسان به مدد قوه ی تعقل و تفکر توانسته از منابع طبیعی اطرافش بهترین استفاده ها را ببرد؛ یکی از منابع نوظهور در این عرصه ، بیوگازها هستند. وقتی که مواد آلی پوسیده یا تجزیه می شوند؛ ترکیبی از دی اکسید کربن و متان تولید می کنند.این گازها »بیوگاز« یا »انرژی کاملا سبز« نامیده می شوند که می توانند به مصارف گوناگونی داشته باشند. استان پهناور سیستان و بلوچستان ظرفیت های فراوانی در زمینه توسعه، کشت،پرورش، فرآوری گیاهان دارویی دارد؛ اما نبود صنایع تبدیلی و فرآوری گیاهان دارویی در این استان باعث شده تا این تولیدات، بیشتر به شکل خام فروشی وارد بازار شوند و یا در دامان طبیعت بلا استفاده باقی بمانند. برای انجام این پژوهش، روش تحقیق آزمایشگاهی مورد استفاده قرار گرفت. هدف اصلی پژوهش تولید بیوگاز از پسماند گیاهان دارویی برای یافتن منبعی تجدیدپذیر در قسمت بیومس است. با استفاده از چراغ بونزن و گرما، مقدار بیوگاز تولیدی و میزان گاز متان در طی این آزمایشاندازه گیری شد؛ نتایج آزمایش بیانگر این است که مقدار بیوگاز تولیدی با طرح ریزی مناسب، به اندازه ای است که می تواند حرارت لازم برای پخت یک وعده غذایی رامیسر نماید. با تولید بیوگاز از پسماند گیاهان دارویی ضمن ارائه منبع جدید برای انرژی های تجدیدپذیر می توان گامی موثر در جهت حفظ محیط زیست و کاهش گازهای گلخانه ای برداشت همچنین بیوگاز تولیدی در مقیاس بزرگ می تواند جایگزینی برای انرژی های فسیلی باشد.

Keywords:

زیست توده , تولید بیوگاز , انرژی های تجدید پذیر , محیط زیست , گیاهان دارویی.