بررسی میزان تغذیه ی کفشدوزک های شکارگر Oenopia conglobata و Coccinella septempunctata برای کنترل جمعیت شته های اقاقیا Aphis craccivora در سطح شهر تهران

استفاده از سم ها برای مقابله با افت های گیاهی سبب بروز مشکلات جدی برای محیط زیست، موجودات مختلف و انسان می شود. مقابله بیولوژیک علیه افت ها می تواند سبب کنترل جمعیت آفت بدون اثرات زیانبار روی محیط زیست، موجودات و انسان شود. مقابله بیولوژیک با بکارگیری موجودات زنده شکارگر که اثرات مخرب روی محیط زیست و موجودات ندارند انجام می شود. با بکارگیری مقابله بیولوژیک یا مهار زیستی می تواند جمعیت موجودات مهاجم را بطور موضعی حذف یا سبب کاهش جمعیت آنها تا حدی که اثرات زیانبار آنها اقتصادی نبوده و دیگر آفت محسوب نمی شوند شد. در این مطالعه ما به بررسی میزان تغذیه کفشدوزک Oenopia conglobata و Coccinella septempunctata از شته های آلوده کننده درخت اقاقیا در شرایط آزمایشگاهی پرداختیم. پس از جداسازی شته ها از درخت اقاقیا و قرار دادن آنها در شیشه های دربسته برای تغذیه توسط کفشدوزک های Oenopia conglobata و Coccinella septempunctata متوجه شدیم که روزنه بطور متوسط ۳۸ شته توسط Coccinella septempunctata و ۳۵ شته توسط Oenopia conglobata شکار می شود. این مطالعه نشان داد که استفاده از کفشدوزک های Oenopia conglobata و Coccinella septempunctata یک عامل مهم بیولوژیک برای مقابله با شته های اقاقیا در سطح شهر تهران برای کاهش مصرف سم های شیمیایی هستند.

Keywords:

کفشدوزک , شته , کنترل بیولوژیک