بررسی تاثیر نسبت اختلاط بر برخی صفات و عملکرد کشت مخلوط گوجه فرنگی و ریحان در منقطه جیرفت

به منظور بررسی تاثیر نسبت اختلاط بر برخی صفات و عملکرد کشت مخلوط گوجه فرنگی و ریحان، آزمایشی بصورت طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در جنوب استان کرمان اجرا شد. تیمارها شامل نسبت های کاشت در ۵ سطح: کشت خالص گوجه ۱۰۰% ، ۷۵% گوجه + ریحان، ۵۰% گوجه +ریحان، ۲۵% گوجه + ۷۵% ریحان و کشت خالص ریحان ۱۰۰% بود که در تشکیل مخلوط ها از روش سری های جایگزینی استفاده شد. نتایج نشان داد اثر نسبت های کاشت ریحان بر صفات تعداد شاخه اصلی، تعداد شاخه فرعی، وزن خشک، مقدار اسانس و عملکرد معنی دار بود. همچنین اثر نسبت های کاشت گوجه بر صفات تعداد میوه در بوته، وزن میوه، ویتامین ث، PH مواد جامد محلول و عملکرد میوه معنی دار بود. نتایج نشان داد که تیمار ۲۵:۷۵ گوجه، ریحان نسبت به سایر تیمارهای مخلوط و تک کشتی ریحان از تعداد شاخه اصلی، تعداد شاخه فرعی، وزن خشک، مقدار اسانس و عملکرد بالاتری برخوردار بود. همچنین تیمار ۲۵:۷۵ گوجه: ریحان نسبت به سایر تیمارهای مخلوط و تک کشتی گوجه از تعداد میوه در بوته، وزن میوه، ویتامین ث PH مواد جامد محلول بالاتری برخوردار بود. کشت مخلوط گوجه و ریحان در اکثر موارد نتایج قابل قبول تری نسبت به کشت خالص گوجه و ریحان داشت. در نهایت جهت افزایش عملکرد دانه و اسانس در گیاه ریحان به دلیل کاهش رقابت درون گونه های و افزایش قدرت مبارزه با علف هرز در کشت مخلوط ریحان و گوجه، کشت مخلوط این دو گیاه توصیه می گردد.

Keywords:

ریحان , کشت مخلوط , گوجه , نسبت اختلاط , عملکرد اسانس.