اثربخشی مداخله مددکاری اجتماعی مبتنی بر الگوی رهیاب (حل مسئله) بر توانمند سازی اجتماعی دانشجویان

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی مداخله مددکاری اجتماعی مبتنی بر الگوی رهیاب (حل مسئله) بر توانمندسازی اجتماعی دانشجویان است. پژوهش پیش رو یک مطالعه شبه آزمایشی با پس آزمون و پیش آزمون در دو گروه کنترل و آزمایش است. تعداد ۵۴ نفر از دانشجویان دانشگاه ها از روش در دسترس انتخاب و به دو گروه کنترل و آزمایش تفکیک شدند. مداخله شامل ۱۰ جلسه بر اساس الگوی حل مسئله رهیاب انجام گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ها ی توانمندسازی روانی اجتماعی بهاره محمد مرادی و خودکارآمدی اجتماعی اسمیت و بتز استفاده شد. داده ها به وسیله نرم افزار spss و به روش تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها نشان داد که مداخله مددکاری اجتماعی بر توانمندی اجتماعی دانشجویان موثر بوده است، بطوریکه بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود داشت در حالی که تفاوت معناداری در پیش آزمون و پس آزمون گروه کنترل مشاهده نشد. در پس آزمون در رابطه با توانمندی اجتماعی میانگین در گروه آزمایش ۵۲ و در گروه کنترل ۷۷/۴۱ بود که نشان دهنده تفاوت معنی دار بین دو گروه است. نتیجه یافته ها نشان داد مداخله مددکاری اجتماعی مبتنی بر الگوی رهیاب (حل مسئله) بر توانمندی اجتماعی دانشجویان دارای تاثیر مثبت می باشد.

Keywords:

الگوی رهیاب , توانمندسازی اجتماعی , دانشجویان , مداخله مددکاری اجتماعی