نقش سبک های یادگیری، انگیزه و خودکارآمدی در عملکرد تحصیلی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر، نقش سبک های یادگیری، انگیزه و خودکارآمدی در عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. این پژوهش به روش مروری با بررسی متون و اسناد موجود در این زمینه انجام شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که دانش آموزانی که انگیزه بالایی برای یادگیری دارند، عملکرد بهتری در درسها دارند. این انگیزه ممکن است به عنوان یک عامل محرک برای تلاش بیشتر و پیشرفت تحصیلی عمل کند. انگیزه میتواند تاثیر مثبت بر روی روحیه و انگیزه دانش آموزان داشته باشد و آنها را به سمت تحصیل و پیشرفت بیشتر سوق دهد. دانش آموزان با خودکارآمدی بالا، ممکن است بهترین تلاش خود را برای موفقیت بکنند. این اعتقاد به توانایی خود میتواند به عنوان یک منبع انگیزشی داخلی عمل کند که به پیشرفت تحصیلی کمک میکند. دانش آموزانی که به توانایی خود برای حل مسائل و پیشبرد درس اعتقاد دارند، معمولا بهترین راه حلها را برای موفقیت پیدا میکنند و عملکرد تحصیلی بهتری دارند. به طور کلی، این نتایج نشان میدهند که سبکهای یادگیری، انگیزه، و خودکارآمدی نقش بسیار مهمی در عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارند و تعاملات پیچیده ای با یکدیگر دارند. بنابراین، در طراحی برنامه های آموزشی و پرورشی، باید به این نکات توجه شود تا بتوان بهبود قابل توجه در عملکرد تحصیلی دانش آموزان بوجود آورد.

Keywords:

سبک های یادگیری , انگیزه , خودکارآمدی , عملکرد تحصیلی , دانش آموزان