تبیین رابطه کامیابی و توسعه فردی با نقش واسطه ای دانش آفرینی در دانش آموزان شهر سلماس

هدف اصلی این تحقیق تبیین رابطه کامیابی و توسعه فردی با نقش واسطه ای دانش آفرینی در دانش آموزان شهر سلماس بود. روش تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر سلماس بودند. به دلیل تعداد بالای جامعه و مراجعه به جدول مورگان، تعداد ۳۸۴ دانش آموز به صورت خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. محقق از پرسشنامه توسعه فردی اسپریتزر و میشرا (۱۹۹۲)، پرسشنامه دانش آفرینی لاوسون (۲۰۰۳) و پرسشنامه کامیابی گاتیکر و لارود هرزبرگ (۱۹۸۶) برای جمع آوری داده های آماری استفاده کرد. برای تجزیه وتحلیل نتایج داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که ارتباط بین کامیابی و توسعه فردی با نقش واسطه ای دانش آفرینی در دانش آموزان شهر سلماس معنادار و مثبت می باشد. همچنین دانش آفرینی ۳۲ درصد از تغییرات واریانس کامیابی و ۲۱ درصد از واریانس توسعه فردی در دانش آموزان شهر سلماس را تبیین می کند. در نتیجه دانش آموزان که فرصت و امکانات بیشتری برای درگیر شدن در فعالیت های دانش آفرینانه دارند، معمولا از سطح بالاتری از کامیابی و توسعه فردی برخوردار هستند. این موضوع تایید میکند که تقویت و ترویج دانش آفرینی در مدارس میتواند به عنوان یک راهکار موثر برای ارتقای کامیابی و توسعه فردی دانش آموزان در نظر گرفته شود.

Keywords:

توانمندسازی , کامیابی , توسعه فردی , دانش آفرینی.