تاثیر اضطراب بیماری کرونا بر بی انگیزگی تحصیلی دانش آموزان دختر پایه دهم مقطع متوسطه دوم شهرستان ایذه در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۰

هدف اصلی این پژوهش تعیین تاثیر اضطراب بیماری کرونا بر بیانگیزگی تحصیلی دانش آموزان دخرر پایه دهم مقطع متوسطه دوم شهرستان ایذه درسال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۰ بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه دهم مقطع متوسطه دوم شهرستان ایذه در سال تحصیلی۱۴۰۱-۱۴۰۰ که تعداد کل آنها ۳۳۶۷ نفر می باشند، بود و نمونه ی مورد پژوهش شامل ۹۰ نفر از دانش آموزان دختر پایه دهم مقطع متوسطه دوم شهرستان ایذه بودند که به سه گروه ۳۰ نفر(اضطراب بیماری کرونا زیاد، اضطراب بیماری کرونا متوسط و اضطراب بیماری کرونا کم) تقسیم و به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده اند. در این پژوهش از پرسشنامه های اضطراب کرونا ویروس (CDAS) (۲۰۰۷) و بی انگیزگی نصیری و جامع بزرگی (۱۳۸۹) استفاده شد. روش تحقیق میدانی از نوع علی– مقایسه ای بود و تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS ویرایش ۲۳ صورت گرفت، در این پژوهش از روش آماری تحلیل واریانس (مانوا و آنوا) استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس (ANOVA) نشان داد مقدار تفاوت بین بی انگیزگی تحصیلی دانش آموزان دختر پایه دهم مقطع متوسطه دوم شهرستان ایذه را بر اساس میزان اضطراب بیماری کرونا زیاد، متوسطه و کم (۷۵ / ۱۴ = f و ۰۰۱ / ۰ = P) که در سطح p<۰/۰۵ معنادار بود. بنابراین بنابراین فرضیه صفر (H۰) رد و فرضیه هوش پژوهش (H۱) مورد تایید قرار گرفت.

Keywords:

اضطراب بیماری کرونا , بی انگیزگی تحصیلی , اضطراب , اهررس , کرونا