آسیبهای مرتبط با روش تدریس و محتوای درسی در آموزش مجازی از منظر معلمان دوره دوم ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی آسیبهای محتوایی و روشهای تدریس در آموزش مجازی از دیدگاه معلمان دوره دوم ابتدایی شهرستان کاشان انجام شد. این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از منظر ماهیت کیفی بود. به منظور جمع آوری داده ها با ۱۵ نفر از افراد مطلعوخبره که با روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک گلوله برفی برگزیده شدند، مصاحبه نیمه ساختاریافته حضوری انجام گرفت. برای حصول اطمینان از روایی ابزار از نظرات اساتید و جهت تایید پایایی از روش توافق درون موضوعی، استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل تماتیک و نرم افزار مکس کیودا صورت پذیرفت. نتایج نشان دادند که مهمترین آسیبهای محتوا شامل عدم تناسب محتوا با ویژگیهای یادگیرنده و اهداف رفتاری و دستورزی، دسترسی ضعیف به محتوا، دشواری در تدوین محتوای مجازی، کیفیت پایین محتوای آموزشی و کمیت محتوای آموزش مجازی بودند. آسیبهای روشهای تدریس نیز شامل محدودیتهای زمانیوامکانات برای تدریس، استاندارد نبودن روش تدریس معلمان، ناآشنایی معلم با روشهای تدریس مجازی، محدودیت در به کارگیری روشهای تدریس فعال و عدم پیگیری تدریس و بازخورد به معلم بودند.

Keywords:

آموزش مجازی , روش تدریس , محتوای درسی