بررسی جایگاه مدارس هوشمند در ارتقای کیفیت یادگیری دانش آموزان

امروزه نظام آموزشی کشور به مدرسهای نیاز دارد که با بهرهگیری از فناوری اطلاعات و ارتباطات (فاوا)، امکان یادگیری پیوسته را فراهم نموده و فرصتهای نوینی را در اختیار افراد برای تجربهی زندگی در جامعهی اطلاعاتی قرار دهد، به گونهای که این فناوری نه به عنوان ابزار، بلکه در قالب زیرساخت توانمندساز برای تعلیم و آموزش حرفهای محسوب شود. از آنجا که در حال حاضر معلم محوری پایه آموزش و پرورش در کشور میباشد، بهروز کردن مدارس و استفاده از فناوریهای روز لازمه این تحول میباشد. مدارس سنتی، توانایی ایجاد بهبود یادگیری و کمک به دانش آموزان را ندارند، برای تربیت دانش آموزان آمادهتر برای زندگی شغلی، نیاز به تغییر دارند. مدارس باید شرایطی را که بچه ها در آن زندگی می کنند و مشغول به کار میشوند، در نظر بگیرد و آموزشهای خود را متناسب بانیازهای جامعه عرضه کنند. مدارس هوشمند نیز عمدتا در جهت تامین این نیازها برنامهریزی شدهاند چرا که در این مدارس دانش آموزان میآموزند که چگونه اطلاعات مورد نیاز خود را از طریق شبکه های اطلاعاتی استخراج نمایند، چگونه در مورد آنها بیندیشند و چگونه حاصل یافته های خود را در جهت حل مسائل و مشکلات خود و توسعه و پیشرفت جوامعشان به کار گیرند.

Keywords:

مدارس هوشمند , فناوری نوین , یاددهی و یادگیری , دانش آموزان ابتدایی.