واکاوی علل گرایش به رفتارهای پرخطر در دورهی نوجوانی و کودکی و ارائه راهکارهای پیشگیرانه

یکی از معضلات امروز جوامع، گرایش و بروز رفتارهای پرخطر بهویژه در کودکان و نوجوانان است. رفتارهای پرخطر به رفتارهایی اطلاق میشود که احتمال نتایج منفی و مخرب جسمی، اجتماعی و روان شناختی را برای فرد افزایش میدهد. شکلگیری هویت فردی نقش مهمی در بروز رفتارهای پرخطر دارد . این مهم در دوران کودکی آغاز و به طور کلی در نوجوانی شکل می گیرد اما این فرایند تا سنین بالاتر نیز ادامه دارد؛ به دلیل آن که نوجوانی یک دوره بحرانی از زندگی است و الگوهای رفتاری مهم و تاثیرگذار بر زندگی فرد در این دوره شکل می گیرد گرایش نوجوانان به رفتارهای پرخطر یکی از دغدغه های مهم نظامهای اجتماعی است که جامعه شناسان و روانشناسان نسبت به آن هشدار میدهند. هدف از پژوهش حاضر بررسی علل گرایش به رفتارهای پرخطر در دوره کودکی و نوجوانی و ارائه راهکارهایی برای پیشگیری از آن است. این پژوهش به صورت مطالعهی کتابخانه ای بر مبنای پژوهشهای انجام شده توسط پژوهشگران و نظریات روان شناختی موجود، انجام شده است. در نهایت بدین نتیجه دست یافتیم که عوامل زیادی در بروز و شکل گیری رفتارهای پرخطر نقش دارند؛ از جمله این عوامل میتوان به عوامل خانوادگی، فردی، تحصیلی، محیطی و اجتماعی،روانی عاطفی و عوامل نوپدید اشاره کرد. با توجه به اهمیت موضوع رفتارهای پرخطر، شناسایی و برنامهریزی برای کنترل عوامل پدیدآورنده ی آن ضروری می باشد. در این بین توجه به نقش مدرسه و معلم از اهمیت خاصی برخوردار است.

Keywords:

رفتارهای پرخطر , کودکی , نوجوانی , پیشگیری.