بررسی اثر بخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر رفتارهای پرخطر نوجوانان

امروزه شیوع رفتارهای پرخطر به خصوص در نوجوانان به یکی از مهمترین نگرانی های جامعه تبدیل شده و علی رغم فعالیت های صورت گرفته طی سال های گذشته، رفتارهای مخاطره آمیز در سطح جهان دارای رشدی تصاعدی بوده است، به همین منظور پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر گرایش به رفتارهای پرخطر نوجوانان انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی یا نیمهآزمایشی (پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل) است. جامعه آماری این پژوهش کلیه نوجوانان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان تبریز در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بودند که به شیوه هدفمند تعداد ۴۰ نفر از نوجوانان بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش ۲۰) نفر) و کنترل ۲۰) نفر) بعنوان نمونه موردمطالعه انتخاب شدند. شرکت کنندگان با پرسشنامه گرایش به رفتارهای پرخطر زاده محمدی احمدآبادی مورد ارزیابی قرار گرفته و سپس پروتکل های مهارت های اجتماعی بر روی هم در گروه آزمایش طی ۱۲ جلسه ۶۰ دقیقه ای اجرا شد. نتایج آزمون کوواریانس نشان داد آموزش مهارتهای اجتماعی بر گرایش به رفتارهای پرخطر نوجوانان تاثیر دارد و باعث کاهش رفتارهای پرخطر میشود .( p< ۰/۰۵) با توجه به اینکه آموزش مهارت های اجتماعی بر کاهش رفتارهای نوجوانان موثر بوده است، تقویت این مقیاسها، مهارتهای جامعه شناختی و روانشناختی نوجوانان را بالا برده و موجب بهبود رویه خدمترسانی گشته و در آخر موجبات ارتقاء نظم و امنیت در جامعه می شود.

Keywords:

مهارتهای اجتماعی , رفتارهای پرخطر , نوجوانان